mendung

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

mendung (ejaan Jawi مندوڠ)

Awan yang mengandungi hujan.

Kata sifat

mendung (ejaan Jawi مندوڠ)

Keadaan langit yang dipenuhi awan.
(kiasan) Muka yang tidak berseri.

Sebutan

Kamus Dewan: men·dung
(Bahasa Baku) AFA^(kekunci): /mənˈduŋ/ [mənˈduŋ]
(Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /mənˈdoŋ/ [mənˈdoŋ]
Rima: -uŋ, -oŋ
Penyempangan: men‧dung

Tulisan Jawi

مندوڠ

Terbitan

Imbuhan dan kata terbitan lain

Terbitan berimbuhan tidak nalar, kata terbitan lain dan kata majmuk:

awan mendung
hari mendung
langit mendung
mega mendung
mendung bawah

Tesaurus

Sinonim: (cuaca): berawan, berawan hitam, gabak, gelap, gobar, kelam, malap, redum, redup, sabak, suram; (kiasan): layu, pucat, suram, udam
Antonim: (cuaca): cerah; (kiasan): berseri

Rujukan

"mendung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

"mendung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

mendung

Keadaan langit yang dipenuhi awan.

Antonims: cerah, terang

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Melayu mendung.

Sebutan

AFA^(kekunci): /mənˈduŋ/ [mənˈduŋ]
Rima: -uŋ
Penyempangan: men‧dung

Pautan luar

“mendung” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.