kemuncak
Bahasa Melayu
Takrifan
Kata nama
kemuncak (ejaan Jawi کمونچق)
- Titik tertinggi satu-satu tempat; puncak
- Takat atau peringkat tertinggi yang dicapai dalam satu-satu perihal.
Sebutan
- Kamus Dewan: ke·mun·ca/
Pautan luar
- "kemuncak" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.