daun

daun (ejaan Jawi داءون)

1. Suatu helaian hidup pada tumbuhan yang bertanggungjawab memperoleh cahaya matahari untuk memperoleh tenaga bagi tumbuhan.
2. Kepingan benda nipis.

Daripada bahasa Melayik Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *dahun.

• Kamus Dewan: daun
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /daon/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /daʊn/
• Rima: -aon, -on

• Audio (MY):

  (file)

• "daun" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

• "daun" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

• AFA^(kekunci): /daun/

"daun" di Kamus Iban - Melayu Dewan, Edisi Kedua, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-49-0446-3, 2015.

Diwarisi daripada bahasa Sarawak Utara Purba *dahun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *dahun.

• AFA^(kekunci): /daun/

"daun" di Kamus Melanau Mukah - Melayu Dewan, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-46-0860-6, 2011.