bilik

bilik (ejaan Jawi بيليق)

1. Suatu ruang dalam bangunan yang dikhususkan untuk tujuan-tujuan tertentu dengan dinding sebagai sempadan lazim.

   Sinonims: kamar, ruang

Daripada bahasa Min Nan 峇厘 (bâ-lî, “kabin dalam kapal jong”).

• Kamus Dewan: bi·li/
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /bileʔ/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /bilɪʔ/
• Rima: -ileʔ, -leʔ, -eʔ

• Audio (MY):

  (file)

• "bilik" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

• "bilik" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Daripada bahasa Min Nan 峇厘 (bâ-lî, “kabin kapal jong”).

• AFA^(kekunci): [ˈbilɪk̚]
• Penyempangan: bi‧lik

• “bilik” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.