anak

Bahasa Melayu

Takrifan

Takrifan

anak (ejaan Jawi انق)

  1. Keturunan haiwan yang dilahirkan daripada pasangan ibu dan bapa.
  2. (botani) Tumbuhan yang masih kecil.
  3. Seseorang yang berasal dari suatu tempat.
  4. Suatu benda yang berada di bawah atau terbit daripada satu badan induk.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *anak, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *anak, daripada bahasa Austronesia Purba *aNak.

Sebutan

  • Kamus Dewan: a·na/
  • AFA(kekunci): /anaʔ/
  • Rima: -anaʔ, -naʔ, -aʔ
  • Audio:(file)
Terbitan kata

{{der3|anak Adam|anak angkat|anak batu|anak benih|anak bongsu|anak buah|anak cucu|anak dara|anak emas|anak haram|anak ikan|anak jari|anak jati|anak kapal|anak kunci|anak lelaki|anak lidah|anak luar nikah|anak mata|anak murid|anak panah|anak patung|anak perempuan|anak pungut|anak sulung|anak sungai|anak tangga|anak tekak|anak telinga|anak tiri|anak tumbuhan|anak tunggal|anak yatim]]

Rujukan

Pautan luar

  • "anak" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Jawa

Takrifan

Kata nama

anak

  1. (Selangor)

Bahasa Suluk

Takrifan

Kata nama

anak

  1. anak

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Filipina Purba *anak, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *anak, daripada bahasa Austronesia Purba *aNak.

This article is issued from Wikikamus. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.