aib

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

aib (ejaan Jawi عاءيب)

  1. Perihal buruk berkenaan seseorang atau sesuatu.
  2. Perihal sesuatu yang kekurangan atau tidak betul; cacat.

Kata sifat

aib (ejaan Jawi عاءيب)

  1. Rasa rendah diri kerana melakukan sesuatu kekurangan; rasa malu.

Kata kerja

aib (ejaan Jawi عاءيب)

  1. Merendah-rendahkan orang lain atau sesuatu, memberi malu.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik عاءيب (aib), daripada bahasa Arab عَيْب (ʕayb).

Sebutan

Pautan luar

  • "aib" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

aib (plural aib-aib)

  1. Perihal buruk berkenaan seseorang atau sesuatu.
  2. Perihal sesuatu yang kekurangan atau tidak betul; cacat.

Kata kerja

aib

  1. Merendah-rendahkan orang lain atau sesuatu, memberi malu.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu aib, daripada bahasa Melayu Klasik عاءيب (aib), daripada bahasa Arab عَيْب (ʕayb).

Sebutan

  • AFA(kekunci): /aʲib/
  • Penyempangan: aib

Pautan luar

This article is issued from Wikikamus. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.