wlaźć

Polish

Pronunciation

Verb

wlaźć pf

  1. (intransitive, Western Lublin, Chmielnik) alternative form of wleźć

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892), “wlaźć”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 264
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.