wianek

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *věnъ +‎ -ek, related to *věnьcь (“twist, curving”), *viti (“to twist”). Compare Lithuanian vaini̇̀kas.[1] See also wić (“to plait”).

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈvja.nɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɛk
  • Syllabification: wia‧nek

Noun

wianek m inan (diminutive wianuszek)

  1. garland
  2. (obsolete) virginity
    Synonym: dziewictwo
  3. (Far Masovian, Seroczyn, Lebiedzie, Podłatki Małe) wedding reception rod
    Synonym: rózga weselna
  4. (Far Masovian, Seroczyn, Lebiedzie) rod speech (speech, oration delivered at a wedding by the best man presenting the wedding rod to the bride)

Declension

Declension of wianek
singular plural
nominative wianek wianki
genitive wianka wianków
dative wiankowi wiankom
accusative wianek wianki
instrumental wiankiem wiankami
locative wianku wiankach
vocative wianku wianki

Derived terms

nouns
nouns
verbs

References

  1. ^ Brückner, Aleksander (1927), “wianek”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 610

Further reading

  • wianek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wianek in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “wianek”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 263
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.