vreþer

Old Swedish

Etymology

From Old Norse *vreiðr (Old West Norse: reiðr), from Proto-Germanic *wraiþaz.

Adjective

vrēþer

  1. angry, wroth

Declension

Declension of vrēþer (strong)
singular masculine feminine neuter
nominative vrēþer vrēþ vrēt
accusative vrēþan vrēþa vrēt
dative vrēþum
vrēþom
vrēþri
vrēþre
vrēþu
vrēþo
genitive vrēþs vrēþrar vrēþs
plural masculine feminine neuter
nominative vrēþir
vrēþer
vrēþar vrēþ
accusative vrēþa vrēþar vrēþ
dative vrēþum
vrēþom
vrēþum
vrēþom
vrēþum
vrēþom
genitive vrēþra
vrēþa
vrēþra
vrēþa
vrēþra
vrēþa
Declension of vrēþer (weak)
singular masculine feminine neuter
nominative vrēþi
vrēþe
vrēþa vrēþa
accusative vrēþa vrēþu
vrēþo
vrēþa
dative vrēþa vrēþu
vrēþo
vrēþa
genitive vrēþa vrēþu
vrēþo
vrēþa
plural masculine feminine neuter
nominative vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
accusative vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
dative vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
genitive vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo
vrēþu
vrēþo

Descendants

  • Swedish: vred