vitathatatlanság

Hungarian

Etymology

From vitathatatlan (indisputable) +‎ -ság (-ness, -ity, noun-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvitɒthɒtɒtlɒnʃaːɡ]
  • Hyphenation: vi‧tat‧ha‧tat‧lan‧ság
  • Rhymes: -aːɡ

Noun

vitathatatlanság

  1. indisputability

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative vitathatatlanság vitathatatlanságok
accusative vitathatatlanságot vitathatatlanságokat
dative vitathatatlanságnak vitathatatlanságoknak
instrumental vitathatatlansággal vitathatatlanságokkal
causal-final vitathatatlanságért vitathatatlanságokért
translative vitathatatlansággá vitathatatlanságokká
terminative vitathatatlanságig vitathatatlanságokig
essive-formal vitathatatlanságként vitathatatlanságokként
essive-modal
inessive vitathatatlanságban vitathatatlanságokban
superessive vitathatatlanságon vitathatatlanságokon
adessive vitathatatlanságnál vitathatatlanságoknál
illative vitathatatlanságba vitathatatlanságokba
sublative vitathatatlanságra vitathatatlanságokra
allative vitathatatlansághoz vitathatatlanságokhoz
elative vitathatatlanságból vitathatatlanságokból
delative vitathatatlanságról vitathatatlanságokról
ablative vitathatatlanságtól vitathatatlanságoktól
non-attributive
possessive – singular
vitathatatlanságé vitathatatlanságoké
non-attributive
possessive – plural
vitathatatlanságéi vitathatatlanságokéi
Possessive forms of vitathatatlanság
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. vitathatatlanságom vitathatatlanságaim
2nd person sing. vitathatatlanságod vitathatatlanságaid
3rd person sing. vitathatatlansága vitathatatlanságai
1st person plural vitathatatlanságunk vitathatatlanságaink
2nd person plural vitathatatlanságotok vitathatatlanságaitok
3rd person plural vitathatatlanságuk vitathatatlanságaik