vienskaitlis
Latvian
Etymology
From viêns + skàitlis, a calque of German Einzahl.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviɛ̯̂nskài̯tlis]
Noun
viênskàitlis m (2nd declension)
- (grammar) singular
- Lietvārdi var būt locīti gan vienskaitlī, gan daudzskaitlī. ― Nouns can be inflected both in the singular and in the plural.
Declension
| singular (vienskaitlis) |
plural (daudzskaitlis) | |
|---|---|---|
| nominative | vienskaitlis | — |
| genitive | vienskaitļa | — |
| dative | vienskaitlim | — |
| accusative | vienskaitli | — |
| instrumental | vienskaitli | — |
| locative | vienskaitlī | — |
| vocative | vienskaitli | — |
Related terms
References
- ^ Karulis, Konstantīns (1992), “skaitīt”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary][1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN