vetustate
Latin
Noun
vetustāte
ablative singular of
vetustās
Romanian
Etymology
Borrowed from
French
vétusté
, from
Latin
vetustas
.
Noun
vetustate
f
(
uncountable
)
dilapidation
Declension
Declension of
vetustate
only
indefinite
definite
nominative-accusative
—
—
genitive-dative
—
—
vocative
—