vettää

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *vetädäk. Cognates include Finnish vetää and Estonian vedada.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋetæː/, [ˈʋe̞tːæ]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋetæː/, [ˈʋe̞tˑæː]
  • (Hevaha) IPA(key): /ˈʋetæːk/, [ˈʋe̞tːæːɡ̊]
  • Rhymes: -etæː
  • Hyphenation: vet‧tää

Verb

vettää

  1. (transitive) to carry
  2. (transitive) to pull

Conjugation

Conjugation of vettää (type 2/kirjuttaa, t- gradation, gemination)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular veän en veä 1st singular oon vetänt, oon vetänyt en oo vetänt, en oo vetänyt
2nd singular veät et veä 2nd singular oot vetänt, oot vetänyt et oo vetänt, et oo vetänyt
3rd singular vettää ei veä 3rd singular ono vetänt, ono vetänyt ei oo vetänt, ei oo vetänyt
1st plural veämmä emmä veä 1st plural oomma vetäneet emmä oo vetäneet
2nd plural veättä että veä 2nd plural ootta vetäneet että oo vetäneet
3rd plural vettäät1), vetävät2), veetää evät veä, ei veetä 3rd plural ovat vetäneet evät oo vetäneet, ei oo veetty
impersonal veetää ei veetä impersonal ono veetty ei oo veetty
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular vein en vetänt, en vetänyt 1st singular olin vetänt, olin vetänyt en olt vetänt, en olt vetänyt
2nd singular veit et vetänt, et vetänyt 2nd singular olit vetänt, olit vetänyt et olt vetänt, et olt vetänyt
3rd singular veti ei vetänt, ei vetänyt 3rd singular oli vetänt, oli vetänyt ei olt vetänt, ei olt vetänyt
1st plural veimmä emmä vetäneet 1st plural olimma vetäneet emmä olleet vetäneet
2nd plural veittä että vetäneet 2nd plural olitta vetäneet että olleet vetäneet
3rd plural vettiit1), vetivät2), veettii evät vetäneet, ei veetty 3rd plural olivat vetäneet evät olleet vetäneet, ei olt veetty
impersonal veettii ei veetty impersonal oli veetty ei olt veetty
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular vetäisin en vetäis 1st singular olisin vetänt, olisin vetänyt en olis vetänt, en olis vetänyt
2nd singular vetäisit, vettäist1) et vetäis 2nd singular olisit vetänt, olisit vetänyt et olis vetänt, et olis vetänyt
3rd singular vetäis ei vetäis 3rd singular olis vetänt, olis vetänyt ei olis vetänt, ei olis vetänyt
1st plural vetäisimmä emmä vetäis 1st plural olisimma vetäneet emmä olis vetäneet
2nd plural vetäisittä että vetäis 2nd plural olisitta vetäneet että olis vetäneet
3rd plural vetäisiit1), vetäisivät2), veettäis evät vetäis, ei veettäis 3rd plural olisivat vetäneet evät olis vetäneet, ei olis veetty
impersonal veettäis ei veettäis impersonal olis veetty ei olis veetty
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular veä elä veä 2nd singular oo vetänt, oo vetänyt elä oo vetänt, elä oo vetänyt
3rd singular vetäköö elköö vetäkö 3rd singular olkoo vetänt, olkoo vetänyt elköö olko vetänt, elköö olko vetänyt
1st plural 1st plural
2nd plural vetäkää elkää vetäkö 2nd plural olkaa vetäneet elkää olko vetäneet
3rd plural vetäkööt elkööt vetäkö, elköö veettäkö 3rd plural olkoot vetäneet elkööt olko vetäneet, elköö olko veetty
impersonal veettäkköö elköö veettäkö impersonal olkoo veetty elköö olko veetty
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular vetänen en vetäne
2nd singular vetänet et vetäne
3rd singular vetänöö ei vetäne
1st plural vetänemmä emmä vetäne
2nd plural vetänettä että vetäne
3rd plural vetänööt evät vetäne, ei veettäne
impersonal veettännöö ei veettäne
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st vettää present vetävä veettävä
2nd inessive vetäjees past vetänt, vetänyt veetty
instructive vettäen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (vetäkää) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative vetämää
inessive vetämääs
elative vetämäst
abessive vetämätä
4th nominative vetämiin
partitive vetämistä, vetämist

Synonyms

Derived terms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971), Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 659