urg
See also: URG
Translingual
Symbol
urg
See also
- Wiktionary’s coverage of Urigina terms
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *urka, possibly related to org, Finnish ura and/or Finnish urkkia, Hungarian üreg
Pronunciation
- IPA(key): /ˈurːk/
Noun
urg (genitive uru, partitive urgu)
Declension
| Declension of urg (ÕS type 22e/riik, g-ø gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | urg | urud | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | uru | ||
| genitive | urgude | ||
| partitive | urgu | urge urgusid | |
| illative | urgu urusse |
urgudesse uresse | |
| inessive | urus | urgudes ures | |
| elative | urust | urgudest urest | |
| allative | urule | urgudele urele | |
| adessive | urul | urgudel urel | |
| ablative | urult | urgudelt urelt | |
| translative | uruks | urgudeks ureks | |
| terminative | uruni | urgudeni | |
| essive | uruna | urgudena | |
| abessive | uruta | urgudeta | |
| comitative | uruga | urgudega | |
Livonian
Etymology 1
From Proto-Finnic *uurdëk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈurɡ/, [ˈurˑɡ̥]
Noun
urg
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | urg | ūrgõd |
| genitive (genitīv) | urg | ūrgõd |
| partitive (partitīv) | urgõ | ūrgidi |
| dative (datīv) | urgõn | ūrgõdõn |
| instrumental (instrumentāl) | urgkõks | ūrgõdõks |
| illative (illatīv) | urgõ | ūrgiž |
| inessive (inesīv) | urgsõ | ūrgis |
| elative (elatīv) | urgstõ | ūrgist |
References
- Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “urg”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary][1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra
Etymology 2
Verb
urg
References
- Pajusalu, Karl & Winkler, Eberhard, Salis-livisches Wörterbuch (2009). Eesti Teaduste Akadeemia. Tallinn.