turbacja

See also: turbacją

Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin turbātiō.[1][2][3][4] First attested in the 16th century.

Pronunciation

  • IPA(key): /turˈba.t͡sja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: tur‧ba‧cja

Noun

turbacja f

  1. (archaic) synonym of kłopot
  2. (archaic) synonym of niepokój

Declension

Declension of turbacja
singular plural
nominative turbacja turbacje
genitive turbacji turbacji/turbacyj (archaic)
dative turbacji turbacjom
accusative turbację turbacje
instrumental turbacją turbacjami
locative turbacji turbacjach
vocative turbacjo turbacje

Descendants

  • → Silesian: turbacyjŏ

References

  1. ^ Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021), “turbacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “turbacja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “turbacja”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  4. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “turbacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.