tanbeidio

Welsh

Etymology

From tanbaid (fiery, hot) +‎ -io

Pronunciation

  • (cy) IPA(key): /tamˈbei̯djɔ/

Verb

tanbeidio (first-person singular present tanbeidiaf)

  1. to glow

Conjugation

Conjugation of tanbeidio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future tanbeidiaf tanbeidi tanbaid, tanbeidia tanbeidiwn tanbeidiwch tanbeidiant tanbeidir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional tanbeidiwn tanbeidit tanbeidiai tanbeidiem tanbeidiech tanbeidient tanbeidid
preterite tanbeidiais tanbeidiaist tanbeidiodd tanbeidiasom tanbeidiasoch tanbeidiasant tanbeidiwyd
pluperfect tanbeidiaswn tanbeidiasit tanbeidiasai tanbeidiasem tanbeidiasech tanbeidiasent tanbeidiasid, tanbeidiesid
present subjunctive tanbeidiwyf tanbeidiech tanbeidio tanbeidiom tanbeidioch tanbeidiont tanbeidier
imperative tanbaid, tanbeidia tanbeidied tanbeidiwn tanbeidiwch tanbeidient tanbeidier
verbal noun tanbeidio
verbal adjectives
tanbeidiadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future tanbeidia i,
tanbeidiaf i
tanbeidi di tanbeidith o/e/hi,
tanbeidiff e/hi
tanbeidiwn ni tanbeidiwch chi tanbeidian nhw
conditional tanbeidiwn i,
tanbeidswn i
tanbeidiet ti,
tanbeidset ti
tanbeidiai fo/fe/hi,
tanbeidsai fo/fe/hi
tanbeidien ni,
tanbeidsen ni
tanbeidiech chi,
tanbeidsech chi
tanbeidien nhw,
tanbeidse nhw
preterite tanbeidiais i,
tanbeidies i
tanbeidiaist ti,
tanbeidiest ti
tanbeidiodd o/e/hi tanbeidion ni tanbeidioch chi tanbeidion nhw
imperative tanbeidia tanbeidiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “tanbeidio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies