Irish
Etymology
From tábhairne + -eoir.
Noun
tábhairneoir m (genitive singular tábhairneora, nominative plural tábhairneoirí)
- landlord, publican
Declension
Declension of tábhairneoir (third declension)
| bare forms
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
tábhairneoir
|
tábhairneoirí
|
| vocative
|
a thábhairneoir
|
a thábhairneoirí
|
| genitive
|
tábhairneora
|
tábhairneoirí
|
| dative
|
tábhairneoir
|
tábhairneoirí
|
| forms with the definite article
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
an tábhairneoir
|
na tábhairneoirí
|
| genitive
|
an tábhairneora
|
na dtábhairneoirí
|
| dative
|
leis an tábhairneoir don tábhairneoir
|
leis na tábhairneoirí
|
|
Synonyms
Mutation
Mutated forms of tábhairneoir
| radical
|
lenition
|
eclipsis
|
| tábhairneoir
|
thábhairneoir
|
dtábhairneoir
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1927), “táḃairneoir”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 1151; reprinted with additions 1996, →ISBN
- Ó Dónaill, Niall (1977), “tábhairneoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN