sznicar

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Middle High German snizzare. First attested in 1402.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʃʲɲit͡sʲarː/
  • IPA(key): (15th CE) /ʃʲɲit͡sʲarː/

Noun

sznicar m animacy unattested

  1. (attested in Lesser Poland) carver (craftsman who carves wood or stone)
    • 1917 [1402], Jan Ptaśnik, editor, Cracovia artificum 1300-1500[1], number 138, Krakow:
      Jacop sniczczer de Wratislavia
      [Jakob sznicer de Wracisławia]
    • 1917 [1425], Jan Ptaśnik, editor, Cracovia artificum 1300-1500[2], number 249, Krakow:
      Domina Dorothea, uxor Nicolai sniczer
      [Domina Dorothea, uxor Nicolai sznicer]
    • 1917 [1463], Jan Ptaśnik, editor, Cracovia artificum 1300-1500[3], number 540, Krakow:
      Laurencius, snyczar de Cracovia,... obligavit se efficere et disponere... 13 ymagines
      [Laurencius, sznicar de Cracovia,... obligavit se efficere et disponere... 13 ymagines]
    • 1917 [1473], Jan Ptaśnik, editor, Cracovia artificum 1300-1500[4], number 625, Krakow:
      Matis Papyesz, pictor vel sniczcer
      [Matis Papyesz, pictor vel sznicer]
    • 1913 [1484], Kazimierz Kaczmarczyk, editor, Księgi przyjęć do prawa miejskiego w Krakowie. Libri iuris civilis Cracoviensis 1392-1506[5], number 8160, Krakow:
      Jacop sniczczer de Wratislavia
      [Jakob sznicer de Wracisławia]
    • 1917 [1485], Jan Ptaśnik, editor, Cracovia artificum 1300-1500[6], number 898, Krakow:
      Pro Vito snyczer
      [Pro Vito sznicer]

Descendants

  • Polish: snycerz

References