sznicar
Old Polish
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Middle High German snizzare. First attested in 1402.
Pronunciation
Noun
sznicar m animacy unattested
- (attested in Lesser Poland) carver (craftsman who carves wood or stone)
Descendants
- Polish: snycerz
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021), “snycerz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Stanisław Dubisz, editor (2003), “snycerz”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][7] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “snycerz”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- S. Urbańczyk, editor (1980), “(snycerz) sznicar, sznicer”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 8, Wrocław, Warsaw, Kraków, Gdańsk: Polish Academy of Sciences, page 328
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(snycerz) sznicar, sznicer”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN