spowiedny

Polish

Etymology

From spowiedź +‎ -ny. First attested in the sixteenth century.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /spɔˈvjɛd.nɘ/
  • Rhymes: -ɛdnɘ
  • Syllabification: spo‧wied‧ny

Adjective

spowiedny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, Christianity, obsolete) confession, shrift
    Synonyms: spowiedniczy, spowiedziowy

Declension

Declension of spowiedny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative/vocative spowiedny spowiedna spowiedne spowiedni spowiedne
genitive spowiednego spowiednej spowiednego spowiednych
dative spowiednemu spowiednej spowiednemu spowiednym
accusative spowiednego spowiedny spowiedną spowiedne spowiednych spowiedne
instrumental spowiednym spowiedną spowiednym spowiednymi
locative spowiednym spowiednej spowiednym spowiednych
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “spowiedny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.