skogher
Old Swedish
Etymology
From Old Norse skógr, from Proto-Germanic *skōgaz.
Noun
skōgher m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skōgher | skōghrin | skōghar | skōghanir, skōghaner |
| accusative | skōgh | skōghin | skōgha | skōghana |
| dative | skōghi, skōghe | skōghinum, skōghenom | skōghum, skōghom | skōghumin, skōghomen |
| genitive | skōghs | skōghsins | skōgha | skōghanna |
Descendants
- Swedish: skog