sboncio

Welsh

Alternative forms

Etymology

From sbonc (jump, leap, bound) +‎ -io.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsbɔŋkjɔ/, [ˈspɔŋkjɔ]

Verb

sboncio (first-person singular present sbonciaf, not mutable)

  1. to bounce

Conjugation

Conjugation of sboncio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future sbonciaf sbonci sboncia sbonciwn sbonciwch sbonciant sboncir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional sbonciwn sboncit sbonciai sbonciem sbonciech sboncient sboncid
preterite sbonciais sbonciaist sbonciodd sbonciasom sbonciasoch sbonciasant sbonciwyd
pluperfect sbonciaswn sbonciasit sbonciasai sbonciasem sbonciasech sbonciasent sbonciasid, sbonciesid
present subjunctive sbonciwyf sbonciech sboncio sbonciom sboncioch sbonciont sboncier
imperative sboncia sboncied sbonciwn sbonciwch sboncient sboncier
verbal noun sboncio
verbal adjectives sbonciedig
sbonciadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future sboncia i,
sbonciaf i
sbonci di sboncith o/e/hi,
sbonciff e/hi
sbonciwn ni sbonciwch chi sboncian nhw
conditional sbonciwn i,
sboncswn i
sbonciet ti,
sboncset ti
sbonciai fo/fe/hi,
sboncsai fo/fe/hi
sboncien ni,
sboncsen ni
sbonciech chi,
sboncsech chi
sboncien nhw,
sboncsen nhw
preterite sbonciais i,
sboncies i
sbonciaist ti,
sbonciest ti
sbonciodd o/e/hi sboncion ni sboncioch chi sboncion nhw
imperative sboncia sbonciwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Synonyms

Derived terms

  • sbonciwr (bouncer, one who bounces)

Mutation

Mutated forms of sboncio
radical soft nasal aspirate
sboncio unchanged unchanged unchanged

References

Delyth Prys; J.P.M. Jones; Owain Davies; Gruffudd Prys (2006), Y Termiadur: termau wedi'u safoni; standardised terminology[1] (in Welsh), Cardiff: Awdurdod cymwysterau, cwricwlwm ac asesu Cymru (Qualifications curriculum & assessment authority for Wales), →ISBN