Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish صبیان (sıbyan), from Arabic صِبْيَان (ṣibyān).
Pronunciation
- IPA(key): /sybˈjan/
- Hyphenation: süb‧yan
Noun
sübyan (definite accusative sübyanı, plural only)
- children, kids
Declension
Declension of sübyan
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
—
|
sübyan
|
| definite accusative
|
—
|
sübyanı
|
| dative
|
—
|
sübyana
|
| locative
|
—
|
sübyanda
|
| ablative
|
—
|
sübyandan
|
| genitive
|
—
|
sübyanın
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanım
|
sübyanım
|
| 2nd singular
|
sübyanın
|
sübyanın
|
| 3rd singular
|
sübyanı
|
sübyanı
|
| 1st plural
|
sübyanımız
|
sübyanımız
|
| 2nd plural
|
sübyanınız
|
sübyanınız
|
| 3rd plural
|
sübyanı
|
sübyanı
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanımı
|
sübyanımı
|
| 2nd singular
|
sübyanını
|
sübyanını
|
| 3rd singular
|
sübyanını
|
sübyanını
|
| 1st plural
|
sübyanımızı
|
sübyanımızı
|
| 2nd plural
|
sübyanınızı
|
sübyanınızı
|
| 3rd plural
|
sübyanını
|
sübyanını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanıma
|
sübyanıma
|
| 2nd singular
|
sübyanına
|
sübyanına
|
| 3rd singular
|
sübyanına
|
sübyanına
|
| 1st plural
|
sübyanımıza
|
sübyanımıza
|
| 2nd plural
|
sübyanınıza
|
sübyanınıza
|
| 3rd plural
|
sübyanına
|
sübyanına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanımda
|
sübyanımda
|
| 2nd singular
|
sübyanında
|
sübyanında
|
| 3rd singular
|
sübyanında
|
sübyanında
|
| 1st plural
|
sübyanımızda
|
sübyanımızda
|
| 2nd plural
|
sübyanınızda
|
sübyanınızda
|
| 3rd plural
|
sübyanında
|
sübyanında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanımdan
|
sübyanımdan
|
| 2nd singular
|
sübyanından
|
sübyanından
|
| 3rd singular
|
sübyanından
|
sübyanından
|
| 1st plural
|
sübyanımızdan
|
sübyanımızdan
|
| 2nd plural
|
sübyanınızdan
|
sübyanınızdan
|
| 3rd plural
|
sübyanından
|
sübyanından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sübyanımın
|
sübyanımın
|
| 2nd singular
|
sübyanının
|
sübyanının
|
| 3rd singular
|
sübyanının
|
sübyanının
|
| 1st plural
|
sübyanımızın
|
sübyanımızın
|
| 2nd plural
|
sübyanınızın
|
sübyanınızın
|
| 3rd plural
|
sübyanının
|
sübyanının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
—
|
sübyanım
|
| 2nd singular
|
—
|
sübyansın
|
| 3rd singular
|
—
|
sübyan
sübyandır
|
| 1st plural
|
—
|
sübyanız
|
| 2nd plural
|
—
|
sübyansınız
|
| 3rd plural
|
—
|
sübyandır
|
|
Derived terms
Turkish terms derived from the Arabic root ص ب و (0 c, 2 e)
Further reading
- “sübyan”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “sübyan”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “sübyan”, in Nişanyan Sözlük