rozszywacz

Polish

Etymology

From rozszywać +‎ -acz. First attested in 1998.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈʂɘ.vat͡ʂ/
  • Rhymes: -ɘvat͡ʂ
  • Syllabification: roz‧szy‧wacz

Noun

rozszywacz m inan

  1. staple remover (a device with two jawlike pincers which is used to remove staples)
  2. detacher, security tag remover

Declension

Declension of rozszywacz
singular plural
nominative rozszywacz rozszywacze
genitive rozszywacza rozszywaczy
dative rozszywaczowi rozszywaczom
accusative rozszywacz rozszywacze
instrumental rozszywaczem rozszywaczami
locative rozszywaczu rozszywaczach
vocative rozszywaczu rozszywacze

References

  1. ^ Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012), Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎[1], Wydawnictwo PWN

Further reading

  • rozszywacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.