rodzić

See also: rodzic

Old Polish

Etymology

  • Inherited from Proto-Slavic *rodìti. First attested in the 14th century.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔd͡ʑʲit͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /rɔd͡ʑʲit͡ɕʲ/

    Verb

    rodzić impf (perfective urodzić)

    1. (attested in Lesser Poland) to give birth, to bear (to produce a child, offspring)
      • 1873, Zygmunt Gloger, editor, Ułamek starożytnego kazania o małżeństwie[1]:
        Taakesz malzenstwo rodzy dzewycze, a teesz malzenstwo skazy dzewicze
        [Takież małżeństwo rodzi dziewice, a też małżeństwo skazi dziewice]
      • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 181a:
        Svøty Gan gestcy szø on bil rodzon[y]m szynem panne Marie vcinil
        [Święty Jan jestci się on był rodzon[y]m synem panny Maryje uczynił]
      • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 30, 41:
        Gdisz rane owce poczynali kotni bicz, tedi Iacob kladl prøczye w zlobi przed oczy owczam, abi wzglødayøcz na to prøczye poczynali rodzycz plod
        [Gdyż rane owce poczynały kotny być, tedy Jakob kładł prącie w żłoby przed oczy owcam, aby wzglądając na to prącie, poczynały rodzić płod]
    2. (reflexive with się) to be born (of a child, to be brought into the world)
    3. (attested in Greater Poland) to bring forth; to bear fruit (to cause or be productive)
      • 1959 [1437], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1484, Poznań:
        Jsze Wischota... ne vrabyl czterdzeysczy dambow szolacz rodzaczich
        [Iże Wysota... nie urąbił czterdziejści dębow żołądź rodzących]
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[6], page 530:
        Bocz vam povyedam, yzecz nye bądą pycz s tego rodzaya maczycznego, czvsch tego vyna, ktore szye rodzy z maczycze
        [Boć wam powiedam, iżeć nie będę pić z tego rodzaja macicznego, czusz tego wina, ktore sie rodzi z macice]
      • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[7], 3, 18:
        Przekløta szemya w twem vczynyenyu, ... tarnye a glog bødze rodzycz
        [Przeklęta ziemia w twem uczynieniu, ... Tarnie a głog będzie rodzić]
      • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[8], 2, 11:
        Okolo wszytkyey szemye Eyulat, tu gdzesz szø zloto rodzy
        [Około wszytkiej ziemie Ejulat, tu, gdzież się złoto rodzi]
      • [XV p. post.], rękopiśmienne ekscerpty - glosy z rozariusza w rkpsie Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wrocławiu, o sygn. 381, z r. 1457, page 95vb:
        [G]lans [] fructus est cuiusdam arboris... Inde glandifera dabye czo rodzy
        [[G]lans [] fructus est cuiusdam arboris... Inde glandifera dębie czso rodzi]
    4. to reproduce, to multiply
      • 1874-1891 [XV med.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[9], [10], [11], volume XXII, page 239:
        Geno dobre drugye rodzi, yaco y grzech geden w drugy wwodzi
        [Jeno dobre drugie rodzi, jako i grzech jeden w drugi wwodzi]
      • 1902-2024 [XV med.], Pamiętnik Literacki[12], volume XXVIII, page 308:
        Item Maria dicitur, quia stella maris, quia vita ista superfluit popliva, aby sza rodzyly nasze wczy[n]ky kv sbawyenyw
        [Item Maria dicitur, quia stella maris, quia vita ista superfluit popływa, aby się rodziły nasze uczy[n]ki ku zbawieniu]
    5. to beget (to become a father)

    Derived terms

    adjectives

    Descendants

    • Polish: rodzić

    References

    • Boryś, Wiesław (2005), “rodzić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
    • Mańczak, Witold (2017), “rodzić”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
    • Bańkowski, Andrzej (2000), “rodzić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rodzić, rodzić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
    • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “rodzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

    Polish

    Etymology

  • Inherited from Old Polish rodzić.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈrɔ.d͡ʑit͡ɕ/
    • Audio 1; rodzić:(file)
    • Audio 2; rodzić się:(file)
    • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
    • Syllabification: ro‧dzić

    Verb

    rodzić impf (perfective urodzić)

    1. (transitive) to give birth
    2. (transitive) to yield, to give a crop
    3. (reflexive with się) to be born

    Conjugation

    Conjugation of rodzić impf
    person singular plural
    masculine feminine neuter virile nonvirile
    infinitive rodzić
    present tense 1st rodzę rodzimy
    2nd rodzisz rodzicie
    3rd rodzi rodzą
    impersonal rodzi się
    past tense 1st rodziłem,
    -(e)m rodził
    rodziłam,
    -(e)m rodziła
    rodziłom,
    -(e)m rodziło
    rodziliśmy,
    -(e)śmy rodzili
    rodziłyśmy,
    -(e)śmy rodziły
    2nd rodziłeś,
    -(e)ś rodził
    rodziłaś,
    -(e)ś rodziła
    rodziłoś,
    -(e)ś rodziło
    rodziliście,
    -(e)ście rodzili
    rodziłyście,
    -(e)ście rodziły
    3rd rodził rodziła rodziło rodzili rodziły
    impersonal rodzono
    future tense 1st będę rodził,
    będę rodzić
    będę rodziła,
    będę rodzić
    będę rodziło,
    będę rodzić
    będziemy rodzili,
    będziemy rodzić
    będziemy rodziły,
    będziemy rodzić
    2nd będziesz rodził,
    będziesz rodzić
    będziesz rodziła,
    będziesz rodzić
    będziesz rodziło,
    będziesz rodzić
    będziecie rodzili,
    będziecie rodzić
    będziecie rodziły,
    będziecie rodzić
    3rd będzie rodził,
    będzie rodzić
    będzie rodziła,
    będzie rodzić
    będzie rodziło,
    będzie rodzić
    będą rodzili,
    będą rodzić
    będą rodziły,
    będą rodzić
    impersonal będzie rodzić się
    conditional 1st rodziłbym,
    bym rodził
    rodziłabym,
    bym rodziła
    rodziłobym,
    bym rodziło
    rodzilibyśmy,
    byśmy rodzili
    rodziłybyśmy,
    byśmy rodziły
    2nd rodziłbyś,
    byś rodził
    rodziłabyś,
    byś rodziła
    rodziłobyś,
    byś rodziło
    rodzilibyście,
    byście rodzili
    rodziłybyście,
    byście rodziły
    3rd rodziłby,
    by rodził
    rodziłaby,
    by rodziła
    rodziłoby,
    by rodziło
    rodziliby,
    by rodzili
    rodziłyby,
    by rodziły
    impersonal rodzono by
    imperative 1st niech rodzę ródźmy
    2nd ródź ródźcie
    3rd niech rodzi niech rodzą
    active adjectival participle rodzący rodząca rodzące rodzący rodzące
    passive adjectival participle rodzony rodzona rodzone rodzeni rodzone
    contemporary adverbial participle rodząc
    verbal noun rodzenie

    Derived terms

    verbs
    adjectives

    Further reading

    • rodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • rodzić in Polish dictionaries at PWN