respirare

See also: respiraré

Asturian

Verb

respirare

  1. inflection of respirar:
    1. first/third-person singular pluperfect indicative
    2. first/third-person singular imperfect preterite subjunctive

Italian

Alternative forms

Etymology

Latinized form of older rispirare, inherited from Latin respīrāre.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /res.piˈra.re/
  • Rhymes: -are
  • Hyphenation: re‧spi‧rà‧re
  • Audio:(file)

Verb

respiràre (first-person singular present respìro, first-person singular past historic respirài, past participle respiràto, auxiliary avére)

  1. to breathe
    Synonym: fiatare

Conjugation

References

  1. ^ Accademia della Crusca (1729–1738), “rispirare”, in Vocabolario degli accademici della Crusca (in Italian), 4 edition – on www.lessicografia.it
  2. ^ respirare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams

Latin

Verb

respīrāre

  1. inflection of respīrō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Leonese

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

respirare

  1. to breathe

References

  • respirare”, in Diccionario Castellano-Leonés / Leonés-Castellano [Spanish-Leonese / Leonese-Spanish Dictionary] (in Spanish), La Asociación L'Alderique, 2012–2025

Romanian

Etymology

From respira +‎ -re.

Noun

respirare f (plural respirări)

  1. breathing

Declension

Declension of respirare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative respirare respirarea respirări respirările
genitive-dative respirări respirării respirări respirărilor
vocative respirare, respirareo respirărilor

Spanish

Verb

respirare

  1. first/third-person singular future subjunctive of respirar