prałat

See also: Prälat and prałāt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin praelātus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpra.wat/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -awat
  • Syllabification: pra‧łat

Noun

prałat m pers

  1. (Roman Catholicism) prelate

Declension

Declension of prałat
singular plural
nominative prałat prałaci/prałaty (deprecative)
genitive prałata prałatów
dative prałatowi prałatom
accusative prałata prałatów
instrumental prałatem prałatami
locative prałacie prałatach
vocative prałacie prałaci

Derived terms

adjective
  • prałacki
noun
  • prałactwo
noun
  • prałatura

Further reading

  • prałat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • prałat in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.