pręgaty
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish pręgaty. By surface analysis, pręga + -aty.
Pronunciation
- Rhymes: -atɘ
- Syllabification: prę‧ga‧ty
Adjective
pręgaty (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of pręgaty (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative/ |
pręgaty | pręgata | pręgate | pręgaci | pręgate | |
| genitive | pręgatego | pręgatej | pręgatego | pręgatych | ||
| dative | pręgatemu | pręgatej | pręgatemu | pręgatym | ||
| accusative | pręgatego | pręgaty | pręgatą | pręgate | pręgatych | pręgate |
| instrumental | pręgatym | pręgatą | pręgatym | pręgatymi | ||
| locative | pręgatym | pręgatej | pręgatym | pręgatych | ||
Further reading
- pręgaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pręgaty in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “pręgaty”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “*PRĘGATY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 26.09.2024