polímer

Catalan

Etymology

Ultimately from Ancient Greek πολυμερής (polumerḗs, of many parts).

Pronunciation

  • IPA(key): (Central, Balearic) [puˈli.mər]
  • IPA(key): (Valencia) [poˈli.mer]
  • Audio (Barcelona):(file)

Noun

polímer m (plural polímers)

  1. (organic chemistry) polymer

Derived terms

  • polimeritzar

Adjective

polímer (feminine polímera, masculine plural polímers, feminine plural polímeres)

  1. (relational) polymer; polymeric

Further reading