pidir
Asturian
Etymology
From Vulgar Latin *petīre, from Latin petere.
Verb
pidir (first-person singular indicative present pido, past participle pidíu)
Conjugation
Conjugation of pidir
| infinitive | pidir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerundive | pidiendo | ||||||
| participle | m pidíu, f pidida, n pidío, m pl pidíos, f pl pidíes | ||||||
| person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
| indicative | present | pido | pides | pide | pidimos | pidís | piden |
| imperfect | pidía | pidíes | pidía | pidíemos/pidíamos | pidíeis/pidíais | pidíen | |
| preterite | pidí | pidiesti/pidisti | pidió | pidiemos/pidimos | pidiestis/pidistis | pidieron | |
| pluperfect | pidiere/pidiera | pidieres/pidieras | pidiere/pidiera | pidiéremos/pidiéramos | pidiereis/pidierais | pidieren/pidieran | |
| future | pidiré | pidirás | pidirá | pidiremos | pidiréis | pidirán | |
| conditional | pidiría | pidiríes | pidiría | pidiríemos/pidiríamos | pidiríeis/pidiríais | pidiríen | |
| subjunctive | present | pida | pidas | pida | pidamos | pidáis | pidan |
| imperfect | pidiere/pidiera | pidieres/pidieras | pidiere/pidiera | pidiéremos/pidiéramos | pidiereis/pidierais | pidieren/pidieran | |
| imperative | pidi | pidíi | |||||
Derived terms
- pidida
- pidimientu
Further reading
- “pidir”, in Diccionariu de la llingua asturiana [Dictionary of the Asturian Language] (in Asturian), 1ª edición, Academia de la Llingua Asturiana, 2000, →ISBN
- Xosé Lluis García Arias (2002–2004), “pidir”, in Diccionario general de la lengua asturiana [General Dictionary of the Asturian Language] (in Spanish), Editorial Prensa Asturiana, →ISBN
Portuguese
Verb
pidir (first-person singular present peço, first-person singular preterite pidi, past participle pidido)
- obsolete form of pedir
Usage notes
- Now an eye dialect.
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.