opowieść

Polish

Etymology

From powieść under influence of opowiedzieć/opowiadać.[1] First attested in the 17th century.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɔˈpɔ.vjɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: o‧po‧wieść

Noun

opowieść f (diminutive opowiastka)

  1. story, tale (series of events told) [with o (+ locative) ‘about what/whom’]
  2. story, tale (written work) [with o (+ locative) ‘about what/whom’]
  3. (Western Lublin, Kurów, Near Masovian, Łuków County) synonym of opowiedzenie się
    bez opowieści ― secretly

Declension

Declension of opowieść
singular plural
nominative opowieść opowieści
genitive opowieści opowieści
dative opowieści opowieściom
accusative opowieść opowieści
instrumental opowieścią opowieściami
locative opowieści opowieściach
vocative opowieści opowieści

Derived terms

nouns
adjective
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000), “opowieść”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ https://sxvii.pl/index.php?strona%3Dlista&zn_forma_sposob%3D0&zn_forma%3Dopowi&zn_indeks%3Don&uklad%3Daf

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.