ojczyk

Polish

Etymology

From ojciec +‎ -yk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔj.t͡ʂɘk/
  • Rhymes: -ɔjt͡ʂɘk
  • Syllabification: oj‧czyk

Noun

ojczyk m pers

  1. (expressive, rare) father (male parent)
  2. (expressive, rare) monk, friar

Conjugation

Declension of ojczyk
singular plural
nominative ojczyk ojczykowie/ojczyki (deprecative)
genitive ojczyka ojczyków
dative ojczykowi ojczykom
accusative ojczyka ojczyków
instrumental ojczykiem ojczykami
locative ojczyku ojczykach
vocative ojczyku ojczykowie

Further reading

  • ojczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ojczyk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.