odocos
Gaulish
FWOTD – 30 June 2021
Etymology
Unknown.
Noun
odocos m
- dwarf elder, danewort (kind of tree)
- c. 400, Marcellus Empiricus, De medicamentis (in Latin), 7:13:
- Herba, quae Graece acte, Latine ebulum, Gallice odocos dicitur, exprimitur etiam cum suis granis, eiusque suco cotidie inlito pectine crines, qui inficiendi sunt, perducuntur.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | odocos | odocoi |
| vocative | odoce | odocoi |
| accusative | odocon | odocōs1, odocūs2 |
| genitive | odoci | odocon |
| dative | odocū | odocobo |
| instrumental | odocū | odocuis1, odocūs2 |
| locative | odocei1, odocē2 | odocois |
1 early form
2 late form