odbieżanka

Polish

Etymology

From odbieżeć +‎ -anka.

Pronunciation

Noun

odbieżanka f

  1. (Eastern Lublin, Krynice and Kryniczki) divorcee; runaway (woman who ran away from her husband)
    Synonym: rozwódka
    Nie zalécałem się żadnéj wdowie, ani odbieżance. (song)
    I have not courted any widow or divorcee.

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892), “odbieżanka”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 224
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.