obequitandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of obequitō.
Participle
obequitandus (feminine obequitanda, neuter obequitandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obequitandus | obequitanda | obequitandum | obequitandī | obequitandae | obequitanda | |
| genitive | obequitandī | obequitandae | obequitandī | obequitandōrum | obequitandārum | obequitandōrum | |
| dative | obequitandō | obequitandae | obequitandō | obequitandīs | |||
| accusative | obequitandum | obequitandam | obequitandum | obequitandōs | obequitandās | obequitanda | |
| ablative | obequitandō | obequitandā | obequitandō | obequitandīs | |||
| vocative | obequitande | obequitanda | obequitandum | obequitandī | obequitandae | obequitanda | |