niemowa

See also: niemową

Old Polish

Etymology

  • Deverbal from nie mówić. First attested in 1414.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛmɔva/
    • IPA(key): (15th CE) /ɲɛmɔva/

    Noun

    niemowa f

    1. (attested in Greater Poland) muteness
      • 1981-2001 [1414], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume IV, Koźmin Wielkopolski, Słupia, page 36:
        Verecundia illa regnat in corde, ut homo debite non exprimat peccata et hec mutitas, nyemowa, aliquando provenit ex pudore
        [Verecundia illa regnat in corde, ut homo debite non exprimat peccata et hec mutitas, niemowa, aliquando provenit ex pudore]
    verbs

    Descendants

    • Polish: niemowa

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niemowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

  • Inherited from Old Polish niemowa. By surface analysis, deverbal from nie mówić.

    Pronunciation

     
    • IPA(key): /ɲɛˈmɔ.va/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ɔva
    • Syllabification: nie‧mo‧wa

    Noun

    niemowa f

    1. (Middle Polish) muteness
      Synonym: niemota

    Declension

    Noun

    niemowa m pers or f

    1. mute (non-speaking person)
      Synonyms: (masculine) niemy, (feminine) niema
    2. (by extension) taciturn person

    Declension

    Masculine declension:

    Feminine declension:

    verbs

    Further reading