mokyti

Lithuanian

Alternative forms

  • mokinti

Etymology

A causative form of mokėti (to know, be able to, pay). Cognate with Latvian mācīt.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmôːkʲiːt̪ʲɪ]

Verb

mókyti (third-person present tense móko, third-person past tense mókė)

  1. (transitive) to teach[2]

Conjugation

Conjugation of mokyti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present mókau mókai móko mókome,
mókom
mókote,
mókot
móko
past mókiau mókei mókė mókėme,
mókėm
mókėte,
mókėt
mókė
past frequentative mókydavau mókydavai mókydavo mókydavome,
mókydavom
mókydavote,
mókydavot
mókydavo
future mókysiu mókysi mókys mókysime,
mókysim
mókysite,
mókysit
mókys
subjunctive mókyčiau mókytum,
mókytumei
mókytų mókytumėme,
mókytumėm,
mókytume
mókytumėte,
mókytumėt
mókytų
imperative mókyk,
mókyki
temóko,
temókai
mókykime,
mókykim
mókykite,
mókykit
temóko,
temókai
Participles of mokyti
adjectival (dalyviai)
active passive
present mókąs, mókantis mókomas
past mókęs mókytas
past frequentative mókydavęs
future mókysiąs, mókysiantis mókysimas
participle of necessity mókytinas
adverbial
special pusdalyvis mókydamas
half-participle present mókant
past mókius
past frequentative mókydavus
future mókysiant
manner of action būdinys mókyte, mókytinai

Synonyms

Derived terms

(Verbs)

  • (reflexive) mokytis
  • išmokyti
  • pamokyti

(Nouns)

References

  1. ^ Derksen, Rick (2015), Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 323
  2. ^ “mokyti” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN