meneþer

Old Swedish

Etymology

From Proto-Germanic *mainaiþaz.

Noun

meneþer m

  1. perjury

Declension

Declension of mēnēþer (strong a-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative mēnēþer mēnēþrin mēnēþar mēnēþanir, mēnēþaner
accusative mēnēþ mēnēþin mēnēþa mēnēþana
dative mēnēþi, mēnēþe mēnēþinum, mēnēþenom mēnēþum, mēnēþom mēnēþumin, mēnēþomen
genitive mēnēþs mēnēþsins mēnēþa mēnēþanna

Descendants

  • Swedish: mened