mōnikā

Livonian

Etymology

+‎ -nikā

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɒːnikɑː/, [ˈmɒːnikɑː], /ˈmɒːˌnikɑː/, [ˈmɒːˌnikɑː]

Noun

mǭnikā

  1. farmer, peasant, countryman
  2. Latvian

Declension

Declension of mǭnikā (41)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) mǭnikā mǭnikād
genitive (genitīv) mǭnikā mǭnikād
partitive (partitīv) mǭnikõ mǭnikīdi
dative (datīv) mǭnikān mǭnikādõn
instrumental (instrumentāl) mǭnikāks mǭnikādõks
illative (illatīv) mǭnikõ mǭnikīž
inessive (inesīv) mǭnikās mǭnikīs
elative (elatīv) mǭnikāst mǭnikīst

Synonyms

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “mǭnikā”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra