mīm

Livonian

Etymology

From Proto-Finnic *müümi.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmiːm/, [ˈmiːm]

Noun

mīm

  1. gift from the bride to the groom's family

Declension

Declension of mīm (125)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) mīm mīmõd
genitive (genitīv) mīm mīmõd
partitive (partitīv) mīmõ mīmidi
dative (datīv) mīmõn mīmõdõn
instrumental (instrumentāl) mīmõks mīmõdõks
illative (illatīv) mīmõ mīmiž
inessive (inesīv) mīmsõ mīmis
elative (elatīv) mīmstõ mīmist

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “mīm”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra