mütekebbir

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish متكبر (mütekebbir), from Arabic مُتَكَبِّر (mutakabbir).

Pronunciation

  • IPA(key): /my.te.cebˈbiɾ/
  • Hyphenation: mü‧te‧keb‧bir

Adjective

mütekebbir

  1. (obsolete) arrogant
    Synonyms: küstah, kibirli, kendini beğenmiş

Derived terms

  • mütekebbirlik
Turkish terms derived from the Arabic root ك ب ر (0 c, 7 e)

Further reading