lamină
Romanian
Etymology
Borrowed from English lamina or from Latin lamina. Doublet of lamură and lamă.
Noun
lamină f (plural lamine)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | lamină | lamina | lamine | laminele | |
| genitive-dative | lamine | laminei | lamine | laminelor | |
Further reading
- “lamină”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025