kroker
See also: kröker
Norwegian Bokmål
Noun
kroker m
- indefinite plural of krok
Old Swedish
Etymology
From Old Norse krókr, from Proto-Germanic *krōkaz.
Noun
krōker m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | krōker | krōkrin | krōkar | krōkanir, krōkaner |
| accusative | krōk | krōkin | krōka | krōkana |
| dative | krōki, krōke | krōkinum, krōkenom | krōkum, krōkom | krōkumin, krōkomen |
| genitive | krōks | krōksins | krōka | krōkanna |
Descendants
- Swedish: krok