krawędź

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish krawędź, from Proto-Slavic *kravati (“to cut”).

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈkra.vɛɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avɛɲt͡ɕ
  • Syllabification: kra‧wędź

Noun

krawędź f (related adjective krawędziowy)

  1. (countable) edge (boundary line of a surface) [with genitive ‘of what’]
    krawędź urwiska ― edge of a cliff
  2. (countable; geometry) edge (joining line between two vertices of a polygon)
    • 1806, Józef Herman Osiński, edited by Bystrzycki, Jan Gwalbert, Fizyka [Physics]‎[1], volume 2, Warszawa: Druk. X. Piiarów, published 1806, page 177:
      Płasczyzna może się wydawać liniią, ieżeli krawędź iéy przeciw oczom ieſt wyſtawiona.
      [Płaszczyzna może się wydawać linią, jeżeli krawędź jej przeciw oczom jest wystawiona.]
      A plane may seem to be a line, if its edge is exposed against one's eyes.
  3. (uncountable; literary) (any sharp terminating border; a margin; a brink; extreme verge) [with genitive ‘of what’]
    krawędź bankructwa ― edge of bankrupcy

Declension

Declension of krawędź
singular plural
nominative krawędź krawędzie
genitive krawędzi krawędzi
dative krawędzi krawędziom
accusative krawędź krawędzie
instrumental krawędzią krawędziami
locative krawędzi krawędziach
vocative krawędzi krawędzie

Derived terms

nouns
  • krawędź bezzębna
  • krawędź przepaści
  • krawędź tnąca, krawędź skrawająca

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.