konotacja

Polish

Alternative forms

  • konnotacja

Etymology

Learned borrowing from Medieval Latin connotātiō.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /kɔ.nɔˈta.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ko‧no‧ta‧cja

Noun

konotacja f (related adjective konotacyjny)

  1. (semantics) connotation (suggested or implied meaning)
  2. (logic) connotation (attribute or aggregate of attributes connoted by a term)

Declension

Declension of konotacja
singular plural
nominative konotacja konotacje
genitive konotacji konotacji/konotacyj (archaic)
dative konotacji konotacjom
accusative konotację konotacje
instrumental konotacją konotacjami
locative konotacji konotacjach
vocative konotacjo konotacje
adjectives
  • konotatywny
verbs
  • konotować impf

Further reading

  • konotacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konotacja in Polish dictionaries at PWN
  • konotacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.