kıyın

Turkish

Etymology 1

From kıy- +‎ ın.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɯjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Verb

kıyın

  1. second-person plural imperative of kıymak

Etymology 2

From kıyı +‎ -n.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯˈjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Noun

kıyın

  1. second-person singular possessive of kıyı

Etymology 3

Cognate with Bashkir ҡыйын (qıyın, difficult), Kazakh қиын (qiyn, difficult), Turkmen kyn (difficult), Uyghur قىيىن (qiyin, difficult), etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯˈjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Adjective

kıyın

  1. (colloquial) difficult, hard
    Synonym: zor
Declension
Predicative forms of kıyın
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) kıyınım kıyın mıyım?
sen (you are) kıyınsın kıyın mısın?
o (he/she/it is) kıyın / kıyındır kıyın mı?
biz (we are) kıyınız kıyın mıyız?
siz (you are) kıyınsınız kıyın mısınız?
onlar (they are) kıyın(lar) kıyın(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) kıyındım kıyın mıydım?
sen (you were) kıyındın kıyın mıydın?
o (he/she/it was) kıyındı kıyın mıydı?
biz (we were) kıyındık kıyın mıydık?
siz (you were) kıyındınız kıyın mıydınız?
onlar (they were) kıyındılar kıyın mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) kıyınmışım kıyın mıymışım?
sen (you were) kıyınmışsın kıyın mıymışsın?
o (he/she/it was) kıyınmış kıyın mıymış?
biz (we were) kıyınmışız kıyın mıymışız?
siz (you were) kıyınmışsınız kıyın mıymışsınız?
onlar (they were) kıyınmışlar kıyın mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) kıyınsam kıyın mıysam?
sen (if you) kıyınsan kıyın mıysan?
o (if he/she/it) kıyınsa kıyın mıysa?
biz (if we) kıyınsak kıyın mıysak?
siz (if you) kıyınsanız kıyın mıysanız?
onlar (if they) kıyınsalar kıyın mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

kıyın (definite accusative kıyını, plural kıyınlar)

  1. (colloquial) cruelty
    Synonym: ıstırap
Declension
Declension of kıyın
singular plural
nominative kıyın kıyınlar
definite accusative kıyını kıyınları
dative kıyına kıyınlara
locative kıyında kıyınlarda
ablative kıyından kıyınlardan
genitive kıyının kıyınların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular kıyınım kıyınlarım
2nd singular kıyının kıyınların
3rd singular kıyını kıyınları
1st plural kıyınımız kıyınlarımız
2nd plural kıyınınız kıyınlarınız
3rd plural kıyınları kıyınları
definite accusative
singular plural
1st singular kıyınımı kıyınlarımı
2nd singular kıyınını kıyınlarını
3rd singular kıyınını kıyınlarını
1st plural kıyınımızı kıyınlarımızı
2nd plural kıyınınızı kıyınlarınızı
3rd plural kıyınlarını kıyınlarını
dative
singular plural
1st singular kıyınıma kıyınlarıma
2nd singular kıyınına kıyınlarına
3rd singular kıyınına kıyınlarına
1st plural kıyınımıza kıyınlarımıza
2nd plural kıyınınıza kıyınlarınıza
3rd plural kıyınlarına kıyınlarına
locative
singular plural
1st singular kıyınımda kıyınlarımda
2nd singular kıyınında kıyınlarında
3rd singular kıyınında kıyınlarında
1st plural kıyınımızda kıyınlarımızda
2nd plural kıyınınızda kıyınlarınızda
3rd plural kıyınlarında kıyınlarında
ablative
singular plural
1st singular kıyınımdan kıyınlarımdan
2nd singular kıyınından kıyınlarından
3rd singular kıyınından kıyınlarından
1st plural kıyınımızdan kıyınlarımızdan
2nd plural kıyınınızdan kıyınlarınızdan
3rd plural kıyınlarından kıyınlarından
genitive
singular plural
1st singular kıyınımın kıyınlarımın
2nd singular kıyınının kıyınlarının
3rd singular kıyınının kıyınlarının
1st plural kıyınımızın kıyınlarımızın
2nd plural kıyınınızın kıyınlarınızın
3rd plural kıyınlarının kıyınlarının
Predicative forms
singular plural
1st singular kıyınım kıyınlarım
2nd singular kıyınsın kıyınlarsın
3rd singular kıyın
kıyındır
kıyınlar
kıyınlardır
1st plural kıyınız kıyınlarız
2nd plural kıyınsınız kıyınlarsınız
3rd plural kıyınlar kıyınlardır

Further reading

  • kıyın”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu