Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish انتقال, from Arabic اِنْتِقَال (intiqāl).
Pronunciation
Noun
intikal (definite accusative intikali, plural intikaller) (archaic)
- deployment
- transition
Declension
Declension of intikal
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
intikal
|
intikaller
|
| definite accusative
|
intikali
|
intikalleri
|
| dative
|
intikale
|
intikallere
|
| locative
|
intikalde
|
intikallerde
|
| ablative
|
intikalden
|
intikallerden
|
| genitive
|
intikalin
|
intikallerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalim
|
intikallerim
|
| 2nd singular
|
intikalin
|
intikallerin
|
| 3rd singular
|
intikali
|
intikalleri
|
| 1st plural
|
intikalimiz
|
intikallerimiz
|
| 2nd plural
|
intikaliniz
|
intikalleriniz
|
| 3rd plural
|
intikalleri
|
intikalleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalimi
|
intikallerimi
|
| 2nd singular
|
intikalini
|
intikallerini
|
| 3rd singular
|
intikalini
|
intikallerini
|
| 1st plural
|
intikalimizi
|
intikallerimizi
|
| 2nd plural
|
intikalinizi
|
intikallerinizi
|
| 3rd plural
|
intikallerini
|
intikallerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalime
|
intikallerime
|
| 2nd singular
|
intikaline
|
intikallerine
|
| 3rd singular
|
intikaline
|
intikallerine
|
| 1st plural
|
intikalimize
|
intikallerimize
|
| 2nd plural
|
intikalinize
|
intikallerinize
|
| 3rd plural
|
intikallerine
|
intikallerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalimde
|
intikallerimde
|
| 2nd singular
|
intikalinde
|
intikallerinde
|
| 3rd singular
|
intikalinde
|
intikallerinde
|
| 1st plural
|
intikalimizde
|
intikallerimizde
|
| 2nd plural
|
intikalinizde
|
intikallerinizde
|
| 3rd plural
|
intikallerinde
|
intikallerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalimden
|
intikallerimden
|
| 2nd singular
|
intikalinden
|
intikallerinden
|
| 3rd singular
|
intikalinden
|
intikallerinden
|
| 1st plural
|
intikalimizden
|
intikallerimizden
|
| 2nd plural
|
intikalinizden
|
intikallerinizden
|
| 3rd plural
|
intikallerinden
|
intikallerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
intikalimin
|
intikallerimin
|
| 2nd singular
|
intikalinin
|
intikallerinin
|
| 3rd singular
|
intikalinin
|
intikallerinin
|
| 1st plural
|
intikalimizin
|
intikallerimizin
|
| 2nd plural
|
intikalinizin
|
intikallerinizin
|
| 3rd plural
|
intikallerinin
|
intikallerinin
|
|
Derived terms
- intikal etmek (“to devolve”)
Further reading