instabil

Danish

Etymology

From Latin instabilis. Equivalent to in- +‎ stabil.

Adjective

instabil (neuter instabilt, plural and definite singular attributive instabile)

  1. unstable
    Synonym: ustabil

Inflection

Inflection of instabil
positive comparative superlative
indefinite common singular instabil mere instabil mest instabil2
indefinite neuter singular instabilt mere instabil mest instabil2
plural instabile mere instabil mest instabil2
definite attributive1 instabile mere instabil mest instabile

1 When an adjective is applied predicatively to something definite,
the corresponding "indefinite" form is used.
2 The "indefinite" superlatives may not be used attributively.

References

German

Etymology

18th century, from Latin instabilis. Equivalent to in- +‎ stabil.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɪnʃtaˌbiːl/, (less often) /ˈɪnstaˌbiːl/
  • Audio (Germany (Berlin)):(file)
  • Audio (Germany (Berlin)):(file)

Adjective

instabil (strong nominative masculine singular instabiler, comparative instabiler, superlative am instabilsten)

  1. unstable (not properly fixed, likely to fall)
    Synonyms: nicht standfest, schlecht befestigt, unsicher, wacklig
  2. unstable, unsteady, labile, variable
    Synonyms: veränderlich, unbeständig, wechselhaft, labil

Declension

Derived terms

Further reading

Hungarian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈinʃtɒbil]
  • Hyphenation: ins‧ta‧bil, in‧sta‧bil[1]
  • Rhymes: -il

Adjective

instabil (comparative instabilabb, superlative leginstabilabb)

  1. unstable
    Synonyms: bizonytalan, labilis, ingatag, bomlékony
    Antonym: stabil

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative instabil instabilak
accusative instabilat instabilakat
dative instabilnak instabilaknak
instrumental instabillal instabilakkal
causal-final instabilért instabilakért
translative instabillá instabilakká
terminative instabilig instabilakig
essive-formal instabilként instabilakként
essive-modal instabilul
inessive instabilban instabilakban
superessive instabilon instabilakon
adessive instabilnál instabilaknál
illative instabilba instabilakba
sublative instabilra instabilakra
allative instabilhoz instabilakhoz
elative instabilból instabilakból
delative instabilról instabilakról
ablative instabiltól instabilaktól
non-attributive
possessive – singular
instabilé instabilaké
non-attributive
possessive – plural
instabiléi instabilakéi

References

  1. ^ Section 231 in A magyar helyesírás szabályai, 12. kiadás (’The Rules of Hungarian Orthography, 12th edition’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2015. →ISBN

Romanian

Etymology

Borrowed from French instable and Latin īnstabilis. Equivalent to in- +‎ stabil.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌins.taˈbil/

Adjective

instabil m or n (feminine singular instabilă, masculine plural instabili, feminine and neuter plural instabile)

  1. unstable
    Synonyms: nestabil, inconstant, variabil, schimbător
    Antonyms: stabil, invariabil, neschimbător, constant

Declension

Declension of instabil
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite instabil instabilă instabili instabile
definite instabilul instabila instabilii instabilele
genitive-
dative
indefinite instabil instabile instabili instabile
definite instabilului instabilei instabililor instabilelor