inhändiga
Swedish
Etymology
From inhändig + -a.
Verb
inhändiga (present inhändigar, preterite inhändigade, supine inhändigat, imperative inhändiga) (archaic, transitive)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inhändiga | inhändigas | ||
| supine | inhändigat | inhändigats | ||
| imperative | inhändiga | — | ||
| imper. plural1 | inhändigen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | inhändigar | inhändigade | inhändigas | inhändigades |
| ind. plural1 | inhändiga | inhändigade | inhändigas | inhändigades |
| subjunctive2 | inhändige | inhändigade | inhändiges | inhändigades |
| present participle | inhändigande | |||
| past participle | inhändigad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.