inebriandus

Latin

Etymology

Future passive participle of inēbriō

Participle

inēbriandus (feminine inēbrianda, neuter inēbriandum); first/second-declension participle

  1. which is to be intoxicated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inēbriandus inēbrianda inēbriandum inēbriandī inēbriandae inēbrianda
genitive inēbriandī inēbriandae inēbriandī inēbriandōrum inēbriandārum inēbriandōrum
dative inēbriandō inēbriandae inēbriandō inēbriandīs
accusative inēbriandum inēbriandam inēbriandum inēbriandōs inēbriandās inēbrianda
ablative inēbriandō inēbriandā inēbriandō inēbriandīs
vocative inēbriande inēbrianda inēbriandum inēbriandī inēbriandae inēbrianda