incenso
Esperanto
Etymology
Common Romance, ultimately from Latin incensum.
Pronunciation
- IPA(key): /inˈt͡senso/
- Rhymes: -enso
- Hyphenation: in‧cen‧so
Noun
incenso (uncountable, accusative incenson)
Galician
Etymology 1
From older jnçenso, ençenço, from Old Galician-Portuguese encensso (13th century, Cantigas de Santa Maria), a semi-learned borrowing from Late Latin incensum, from Latin incensus.
Alternative forms
- inxenzo
Pronunciation
- IPA(key): /inˈθenso̝/, /inˈθɛnso̝/
- Hyphenation: in‧cen‧so
Noun
incenso m (plural incensos)
- incense
- 1350, K. M. Parker (ed.), Historia Troyana. Santiago: Instituto "Padre Sarmiento", page 150:
- Sabede que ẽno mũdo nõ ha jnçenso nẽ frol nẽ balsamo nẽ outra cousa que tã bõo olor aja cõmo esta pẽna.
- You must know that there is not in the world an incense, flower, balsam, or any other thing, that has such a good smell as this pelt
- 1409, J. L. Pensado Tomé, editor, Rufus, Jordanus: Tratado de Albeitaria, Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 125:
- filla o pez grego et a rrjzjna et o ençenço branco que chaman macho et almeçega et ia quanto sange de dragon
- take the Greek tar and the ricin and the white incense, that they call male, and musk and then also dragon's blood
- 1350, K. M. Parker (ed.), Historia Troyana. Santiago: Instituto "Padre Sarmiento", page 150:
References
- Seoane, Ernesto Xosé González; Granja, María Álvarez de la; Agrelo, Ana Isabel Boullón (2006–2022), “encensso”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval [Dictionary of dictionaries of Medieval Galician] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Barreiro, Xavier Varela; Guinovart, Xavier Gómez (2006–2018), “nçenç”, in Corpus Xelmírez: corpus lingüístico da Galicia medieval [Corpus Xelmírez: linguistic corpus of Medieval Galicia] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Barreiro, Xavier Varela; Guinovart, Xavier Gómez (2006–2018), “nçens”, in Corpus Xelmírez: corpus lingüístico da Galicia medieval [Corpus Xelmírez: linguistic corpus of Medieval Galicia] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “incenso”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “incenso”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “incenso”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Etymology 2
Verb
incenso
- first-person singular present indicative of incensar
Ido
Etymology
Noun
incenso (uncountable)
Derived terms
- incensagar (“to cense”)
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /inˈt͡ʃɛn.so/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛnso
- Hyphenation: in‧cèn‧so
Etymology 1
Borrowed from Late Latin incēnsum, from Latin incēnsus.
Noun
incenso m (plural incensi)
Related terms
Etymology 2
Verb
incenso
- first-person singular present indicative of incensare
References
- incenso in Collins Italian-English Dictionary
Anagrams
Latin
Etymology 1
Participle
incēnsō
- dative/ablative masculine/neuter singular of incēnsus
Etymology 2
Verb
incēnsō
Usage notes
See explanation at incendō.
Portuguese
Etymology 1
Modified, based on the Latin etymology, from Old Galician-Portuguese encensso, a semi-learned borrowing from Late Latin incēnsum, from Latin incēnsus.
Pronunciation
- IPA(key): /ĩˈsẽ.su/
- Hyphenation: in‧cen‧so
Noun
incenso m (plural incensos)
Etymology 2
Verb
incenso
- first-person singular present indicative of incensar